Ένα αίσθημα νοσταλγίας με κατακλύζει. Σύντομα θα αφήσω για πάντα την Αθήνα- σήμερα πακετάριζα όλη μέρα, και καθώς έβλεπα τα ενθύμια ( φωτογραφίες κοριτσιών που αγάπησα και φύγαν στο ποτέ ενός δακρυσμένου "τα λέμε", δώρα, αναμνηστικά από ταξίδια, σι ντι παλιών μουσικών, βιβλία και τετράδια με ποιήματα και διηγήματα) το παρελθόν όρμησε και κάλυψε το παρόν σαν παλιρροϊκό κύμα.
Και λες και είναι προσυμφωνημένο, από το ραδιόφωνο παίζει το τραγούδι "Χάρτινα Φανάρια" των Οναρ ("τί ώρα είναι δε θα ρωτήσω, κι αν θα σε χάσω δε θα μιλήσω..."). Κρατάω στο χέρι μου ένα ποτήρι Southern σφιχτά, λες και από πάνω του κρατιέμαι μετά βίας στο παρόν.
Ανάμεσα στα χαρτιά μου, βρήκα και την κάρτα αιμοδοσίας μου- θα τη χρησιμοποιήσω άλλη μια φορά πριν φύγω. Όχι από καλοσύνη- είπαμε, εγώ δεν είμαι η Mary Poppins, είμαι ένα κακοπροαίρετο κάθαρμα. Είμαι αιμοδότης από κακία. Αναρωτιέσαι πως γίνεται αυτό;
Σκέψου ότι παθαίνεις κάτι σοβαρό, και είσαι στις τελευταίες σου στιγμές. Χάνεις τις αισθήσεις σου στο νοσοκομείο, και αρχίζεις το "ταξίδι". Παντού γύρω σου φως, ακούς γλυκιές μελωδίες και αγγελικές φωνές. Σκέφτεσαι "Αυτό είναι. Τέρμα οι δόσεις της τράπεζας, τέρμα οι γκρίνιες της γυναίκας μου, τέρμα τα δανεικά, τα κοινόχρηστα, οι λογαριασμοί της ΔΕΗ, τα αχώνευτα αφεντικά, οι υστερικές σπιτονοικοκυρές, τέρμα οι κάφροι οδηγοί, αυτοί που σε σπρώχνουν στο δρόμο, αυτοί που κοιτάνε έντονα χωρίς λόγο..."
Γύρω σου απλώνεται ένα τεράστιο καταπράσινο λιβάδι, και μπροστά σου εμφανίζεται η Γυναίκα (αυτή που βλέπεις στα όνειρά σου, και έχει κάτι από όλες όσες έχεις αγαπήσει), σου απλώνει το χέρι της , και σου λέει "Σε περίμενα τόσο καιρό! Έλα στην αγκαλιά μου!" . Και τη στιγμή εκείνη, επειδή εγώ πήγα και έδωσα αίμα για να σωθείς, οι γιατροί σε ξαναφέρνουν στη ζωή: η εικόνα που έβλεπες τραβιέται και μαυρίζει- στα αυτιά σου ξαναέρχονται οι ήχοι σειρηνών, αμαξιών που φρενάρουν και οι αδιάφορες φωνές των γιατρών "Για δες, τελικά έζησε η κουφαλίτσα..." Τώρα μπορείς να καταλάβεις γιατί είμαι αιμοδότης από κακία, πιστεύω...
Εν πάση περιπτώσει, με συγχωρείτε για τη φλυαρία, αλλά είπαμε, σήμερα είναι μια ιδιαίτερη μέρα. Ας περάσουμε στο θέμα μας. Το blog αυτής της εβδομάδας. Αυτό είναι ένα πραγματικό διαμάντι! Το όνομά του "Tanila", από το ψευδώνυμο της συγγραφέως του. Πώς αυτοπροσδιορίζεται η συγγραφέας; "Σανιδοκώλα χωριάτα κόρη βοσκού".
Ο δευτερεύων τίτλος του μπλογκ λέει "Έχω δικές μου απόψεις με τις οποίες πολλές φορές δε συμφωνώ". Πρόκειται για το ημερο-μπλογκ μιας Μαίρης Παναγιωταρά, με τις εμπειρίες, τις σκέψεις και τις εσωτερικές αναζητήσεις της.
Όταν έπεσα πάνω σε αυτό το blog, είχε μόλις αναρτήσει ένα άρθρο που εξηγούσε...το γιατί πρέπει μια γυναίκα να έχει πάντα ένα βρακί στη τσάντα της. Για άλλη μια φορά, δε θέλω να σας χαλάσω την έκπληξη και τη χαρά του να το διαβάσετε μόνοι σας- είναι πραγματικό χρυσωρυχείο γνώσης. Απολαύστε το http://lexotanila.blogspot.com/2008/08/blog-post_26.html
Επίσης, μιας και έκλεισε 1 μήνα το anti-blog, περιμένω να μου γράψετε στα σχόλια ποιό blog ψηφίζετε για blog του μήνα. Εγώ προσωπικά είμαι ανάμεσα στον κ. Ευγενικό και την κυρία Tanila.
Αυτά για τώρα, καλή συνέχεια, σιχαμεροί μου αναγνώστες...
Υ/Γ: Tanila, για αλλη μια φορα ( στο εχω ξαναπει "ιδιαιτέρως", σε άλλο blog) ένα τεράστιο ΕΥΓΕ!
14 σχόλια:
1. Λες αηδίες.
Όταν πεθαίνεις βλέπεις ένα τούνελ από φως και στο τέρμα συναντάς όλους τους πεθαμένους συγγενείς σου. Μπρρρ....
Τη χοντρή θεια Μάρω με τις κρεατολιές που ορμάει να σου τσιμπήσει τα μάγουλα. Τον παππού που αρχίζει να σε κυνηγάει με τη μαγκούρα γιατί του έκλεψες τη μασέλα. Κ.λ.π.
2. Γιατί δεν είμαι σκουλίκι;
Αίσχος!
Ντροπή!
protimw ton agamito theouso
Ασχοληθηκες πολυ μαζι μου στο you my mirror.blogspot, και το μονο που εχεις λαθος ειναι οτι ΔΕΝ μου αρεσει να με φιλανε στην καραφλα μου.Ναι, ειμαι παλιο μοντελακι, ο παλιος ειναι αλλιως και ο νεος ειναι ωραιος. Σε διαβασα μικρη μου, που επιμενεις να δηλωνεις αρσενικο. Χα. "φωτογραφίες κοριτσιών που αγάπησα και φύγαν στο ποτέ ενός δακρυσμένου "τα λέμε", .. τωρα θα μας πεις οτι εισαι και ο πρωτος γαμιας... Ξανα Χα.
Δεν ειμαι ετοιμη για μια βασικη συζητηση με αλλους χομο σαπιενς, ειμαι ΕΤΟΙΜΟΣ, το αναφερω απλα για να ξερεις καλη μου, οτι εκτονωνεσαι/αυνανιζεσαι,οταν γραφεις ετσι επιθετικα. Και σε καταλαβαινω καημενο. Are you still in therapy? Οταν σου περασει το προεμμηναϊκο σου συνδρομο , τα ξαναλεμε.
υγ. Αιμα δεν δινουν οι αλκοολικοι, χαρα μου...Φ.Τ.
Μικρε Φ.Τ.,
δεν περιμενα να παρεξηγηθεις τοσο με οσα εγραψα στο you my mirror. Πιστευω πως οποιος διαβασε το σχολιο αυτο η γελασε η μειδιασε. Ηταν αστειϊσμος.
Φυσικα, αν παρεξηγηθηκες, τοσο το καλυτερο για το anti-blog μου, που τρεφεται με την αντιπαραθεση.
Αλλα ο ισχυρισμος σου οτι ειμαι γυναικα ειναι το αποκορυφωμα αποο μια σειρα γελοιων υποθεσεων για μενα. Κατι ΠΑΣΟΚοι νομιζαν οτι ειμαι νεοδημοκρατης σαμποτερ, κατι του ΛΑΟΣ νομιζαν οτι ειμαι αναρχικος, ενας αλλος νομιζε οτι ειμαι ο αδερφος του και του κανω πλακα, και τωρα αυτο!
Σε διαβεβαιω οτι, αν και δε μου αρεσει το ποδοσφαιρο, ειμαι αντρας. Δε γινεται να στο αποδειξω, αλλα τι λογο θα ειχα να πω ψεματα γι' αυτο;
Τελος, οχι ,δεν ειμαι κανενας "γαμιας", απλα τις (λιγες) γυναικες που περασαν απ τη ζωη μου τις αγαπησα.
Θελω να σου πω οτι πολλοι και διαφοροι μου εχουν επιτεθει, με ηθικο η ανηθικο, με σεμνο η χυδαιο τροπο, αλλα ουτε ο πιο ακραιος απ αυτους δε χρησιμοποιησε τις (λιγοστες) προσωπικες μου εξομολογησεις για να το κανει.
Το σχολιο σου δεν ειναι καθολου χιουμοριστικο η πνευματωδες. Αρα δεν ταιριαζει σε αυτο το blog, και το ελαχιστο επιπεδο που απαιτει απο τους εχθρους του.
Χαχαχα. Νομίζω πως κάποιοι έχασαν το χιούμορ τους διαβάζοντάς σε. Σου εύχομαι να κάνεις πολλούς εχθρούς εδώ μέσα. Αλλά το κυριότερο να εκπλαγείς ωραία (επιτρέπεται να χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη;)ανακαλύπτοντας πως δεν είσαι ο τελευταίος της φυλής σου. Welcome to the jungle! :)
Sweetie pie, εξηγηθηκα, δεν παρεξηγηθηκα! Θα προσπαθησεις πολυ για να παρεξηγηθω. Ο "αστειϊσμος" σου ηταν παλιο σχολιο, τοχουμε ξαναδιαβασει αλλου, ηταν περσινα ξυνα σταφυλια γι'αυτο δεν ακουσες χαχανητα. Αφου επιμενεις οτι εισαι αντρας, βγες εξω να τα πουμε!!! Το να σε θεωρω εγω γυναικα, ειναι compliment. Ειναι σιγουρα "πιο πολυ" σε ολα τους. Μην εκνευριζεσαι λοιπον.Stay cool. Κάνεις λαθος,δεν σου επιτεθηκα οπως πολλοι και διαφοροι. Απλα σου εδωσα να δοκιμασεις λιγο απο το φαρμακο σου. Νομιζω οτι τα σχολια μου ταιριαζουν γαντι σε αυτο το μπλογκ ακριβως επειδη δεν ειναι καθολου χιουμοριστικα η πνευματωδη. Θα γραφω οτι θελω, οπου θελω , οποτε θελω. Ετσι δεν πραττεις και συ, καλο μου παιδι?
From the VERY LIGHT SIDE of THE BLOG, Φ.Τ.
Και καλά...
Γραφω για 3 λογους : 1. Να ανακοινωσω το blog του μηνα. Οι ψηφοι ηταν μονο 2 στην ουσια, μιας και το blog ειναι καινουριο. Απο αβροτητα προς τη female, και εντελως συμβολικα, ας χαρακτηρισω blog του μηνα τον κ. Ευγενικο.
2. Να σας πω οτι θα λειψω για λιγο καιρο, για προσωπικους λογους. Το blog μπαινει για λιγο στον παγο
3. Να απαντησω,τελικα στο Φ.Τ., γιατι δε μπορω να αφησω τετοιους παραλογισμους ασχολιαστους.
Φ.Τ., το τι θα με πεις εσυ μπορει να με τσαντισει η να μου φανει αδιαφορο, αλλα δεν εχεις τα φοντα για να θεωρησω τιμη οτιδηποτε πεις εσυ.
Αν εννοεις οτι οι γυναικες ειναι πιο αντρες απο μενα, θα σου πω οτι οι γυναικες που ξερεις πρεπει να μην παιρνουν οτι φαρμακα τους δινει ο προπονητης τους χωρις να ρωτανε.
"Βγες εξω να τα πουμε" . Ναι βρε. Ραντεβου εξω απ το Σαλουν, αυριο, την ωρα που ο ηλιος ειναι ψηλα στον ουρανο. Μετα τη μονομαχια να μετρησουμε και τα πουλια μας, και μετα να βαλουμε στοιχημα ποιος μπορει να πιει πιο πολυ ρουμι.
Ωπα ρε αγριε.
Και με αυτο το δειγμα επιθετικοτητας και χλευης, σας αποχαιρετω για λιγο καιρο.
Φυλαξτε το μισος και την ειρωνια σας για οταν γυρισω.
Δεν αφηνεις τιποτα να πεσει κατω! Λοιπον.
Δεν σε σχολιαζω για να σε τιμησω η να σε δοξασω. Για το χρημα δουλευω. Και ταυτοχρονα σε δουλευω. Κακως εννοησες οτι οι γυναικες που γνωριζω ειναι πιο αντρες απο σενα. Ειναι πολυ πιο θηλυκες απο σενα.
Και σαφως πιο αντρας απο σενα δεν υπαρχει,πιο μεγαλο πουλι απο σενα δεν εχει κανενας, πιο πολυ southern δεν πινει κανενας και πιο dark δεν γινεται το ιστολογιο σου.Ναι, το ξερω, δεν εισαι η Μαιρη. Η Ποππινς, ντε. Και γω δεν ειμαι η μητερα Τερεζα, ειμαι ενας εφιαλτης περαστικος απο το μπλογκ σου. Περαστικα... και που 'σαι..μην μασας... απο τα ιστολογια της ανωνυμιας, ολοι μαγκες το παιζουμε. Οποτε μην χολοσκας και βασανιζεις το μικρο σου μυαλουδακι με αποριες. Καποτε θα αποκαλυφθουμε και οι δυο. Για να αποκατασταθει η ταξις των πραγματων....
οοπς! ξεχασα να υπογραψω το προηγουμενο σχολιο.
Με αγωνιστικες κραυγες, Φ.Τ.
ευχάριστο συναπάντημα εκανα με σένα αντιμπλογκερ ή αντιμπλογκερού (δε πα να εισαι και παραδοξόνιο), ψηφίζω ελένη μπάλιου (ειναι και φίλη παλιά), και τανίλα, και επί του θεματός μου τώρα, αν ειναι οπως μου τα ειπες στην επίσκεψή του, τότε εμέ με βλέπω να καιω δάση εις τους αιώνες των αιώνων
- επίσης μια παράκληση, αν με πετύχεις σε κανα νοσοκομείο ΜΗ μου δώσεις αιμα, δεν αντεχω το δάνειο, την εφορία τα δικαστήρια τα κληρονομικά, τη θεια με το αλτσχαιμερ, το σκύλο με την τριχόπτωση, τους νεοελληναράδες οδηγούς που παρκάρουν μπροστά στο παρκινγκ μου, τις ΔΕΚΟ και ολους οσους σιχτιρίζω και μου κόβουν τη θεα και τον αέρα... κάνε μια καλή πράξη και ΜΗ μου δώσεις αιμα, άσε με να συναντήσω όλα τα αγόρια που ερωτεύτηκα νεούλα κι ας λέει η τανίλα ότι θα βρω και συγγενείς, όσοι πεθάναν ήταν καλοί... τα λαμόγια της οικογένειας την σκαπουλάραν ...
ευχαριστώ για την επίσκεψη :) πάντα τέτοια :)
το πειραμα λεει πετυχε σε πρώτη φάση, εγώ γιατί νιώθω διαρκή φαγούρα από το πρωί???
λες να μου ανακατώθηκε το σύμπαν?
dn thn paleyete re seis! ka8este k logomaxeite sta blog! get a life!
epeidh dn eiste shmantikoi sthn pragmatikh sas zwh mhn to paizetai kapoioi edw. ksekoliste ap to pc!
eleos!!!!!!
Μαλιστα
Άντρας ή γυναίκα who gives a shit?
Εντύπωση κάνεις κι εσύ και διάλεξες τον εύκολο τρόπο.
Ηλίθιο blog, μηδέν έμπνευση και κυρίως ένα απέραντο τίποτα. Με άλλα λόγια ένα ακόμα blog.
Απέτυχες.
Εύχομαι τουλάχιστον να γάμησες καμιά και να μην πήγε στράφι τόση παπαρολογία.
Δημοσίευση σχολίου